روابط انسانی

           مقدمه    

             ریشه و اهمیت روابط انسانی در توجه به دیگران است و شخص متکی به خود هیچگاه به مقصد نخواهد رسید . ما به آنچه می خواهیم برسیم مشروط بر این است که به دیگران نیز نشان دهیم چگونه به خواسته های خود خواهند رسید .در اینجا می خواهیم در مورد روابط انسانی صحبت کنیم.

            رفتارو روابط انسانی

          روابط انسانی ، مفهوم وسیعی دارد و هر نوع رابطه ای بین دو فرد، دو گروه، فرد و گروه، سازمان و فرد و ... را در بر می گیرد. این روابط، ممکن است به شکل های مختلفی مانند: روابط رسمی، غیررسمی، عمومی، خصوصی، کلامی، غیر کلامی، عمودی، افقی و چند جانبه رخ دهد. در عین حال، امکان دارد رابطه در محیط ها و موقعیت های خاص اجتماعی، فرهنگی، تجاری، بازرگانی، حکومتی و آموزشی برقرار شود. پس رابطه، بدون در نظر گرفتن مجرا، نوع و موقعیت آن، ارتباط، کنش و واکنشی است بین دو طرف که یک طرف می خواهد نیاز یا پیامی را به طرف دیگر منتقل کند.

محبّت ها، تنفّرها، آشتی و قهرها، در محدوده رابطه انسانی قرار می گیرند. گفتگوهای صمیمانه و همچنین درگیری های لفظی نیز شکل هایی از اشکال رابطه انسانی اند که در خانواده، کار و جامعه، بین افراد اتفاق می افتد.

جنبه مهم دیگر این روابط، درک قابلیت های افراد و دادن مسئولیت به آنها بر اساس قابلیت ها و استعدادها و شریک و سهیم کردن آنها در امور زندگی و جامعه است. در سایه این پذیرش، افراد، احساس وجود و ارزش می کنند، به زندگی و کار علاقه مند می شوند، از بی تفاوتی های آنها کاسته می شود و سرانجام، با روحیه ای تازه و قوی تر، به کار و زندگی می پردازند.

با نگاهی به نیازهای انسان، به این نتیجه می رسیم که همه نیازهای انسان، بدون وجود شخص یا اشخاص دیگری که با آنها رابطه برقرار می کنیم، تأمین نمی شود. وقتی ما با فردی ازدواج می کنیم، نیازهای زیستی، ادامه نسل و امنیت ما تأمین می شود. با ازدواج، مفهوم خانه شکل می گیرد و به بیان قرآن کریم: با ازدواج و تشکیل خانواده، به سکون و آرامش می رسیم با گرفتن دوست می توانیم افکار، اعتقادات و نگرش های خود را با او در میان بگذاریم. ما عواطف، احساسات، خوشی و اضطراب های خود را به دوستان و نزدیکان خود منتقل می کنیم. با گرفتن دوست یا همسر، کسانی را برای دوست داشتن پیدا می کنیم و آنها نیز متقابلاً به ما علاقه مند می شوند و ما را دوست می دارند. ما از طریق شرکت در جامعه و در بین افراد، خود را به آنها می شناسانیم و آنها نیز ما را می شناسند.

وقتی با دیگران هستیم و گروه یا جامعه ای را می سازیم، هر یک از ما نقش و مسئولیتی را می پذیریم. پذیرش نقش به عنوان عامل احترام، تشخّص، قدر و منزلت است. به همین دلیل، هر چه، قدر و منزلت یک نفر بالاتر باشد، به او نقش و مسئولیت بزرگ تری داده می شود. بر اثر همین روابط، انسان ها شناخته می شوند و اعتماد عمومی نسبت به آنها جلب می شود و به آنها نقش و موقعیّت مناسب با توانایی ها داده می شود. شغل ها، نقش ها و کارهایی که به افراد سپرده می شود، اگر مناسب با استعدادهای آنها باشد، سبب شکوفایی استعدادهای دیگر آنها نیز می گردد. در حقیقت، شکوفایی استعدادها نیز به خاطر روابط انسانی و احترام به استعدادهای افراد و نقش دهی و مسئولیت پذیری معنا پیدا می کند. بدین ترتیب، ملاحظه می شود که همه نیازهای انسانی به وسیله روابط انسانی، قابل تأمین است.

روابط، موقعی انسانی است که طرفین ارتباط، بتوانند فواید لازم را از روابط خود ببرند. منظور از سودمندی، خیر و فایده ای است که از روابط انسان ها با یکدیگر در راستای ادامه حیات، به هر یک آنها می رسد. حیاط (زندگی) و اهداف آن، اساسی ترین موضوع تعیین کننده سود و زیان پدیده ها از نظر انسان است. خداوند بزرگ در هنگام خلقت هر موجودی (از جمله انسان)، در وجود او عناصری قرار داده است که تکلیف نیازهای او را تعیین می کند. برای ادامه حیات انسان، این عناصر یا نیازها باید تأمین شود. هر چیز که مطابق فطرت انسان باشد و سبب ادامه حیات و رشد او شود، مفید و سودمند است. بالعکس، هر چیزی که برخلاف فطرت انسان باشد و مانعی برای ادامه حیات او به حساب آید و جلوی رشد او را بگیرد، زیان آور است. روابطی که منجر به تأمین نیازهای جسمی، اجتماعی، و روانی و معنوی انسان شود، روابطی سودمندند و ادامه حیات را تسهیل می کنند.

نتیجه گیری :

             روابط انسانی، مجموعه ای از فعالیت ها و تعاملاتی است که موجب تأمین نیازهای افراد می گردد و به عنوان یک نیاز انسانی، بین انسان هایی که با هم زندگی می کنند، پدیدار می شود.ا . در نتیجه برقراری روابط انسانی، پس از تأمین نیازها، زمینه های پیدایش.

پس ما باید این خصوصیت را داشته باشیم که با افراد و دنیای اطرافمون ارتباط برقرارکنیم تا نیاز های خود و دیگران برطرف شود و با کمال آرامش در جامعه و در زندگی شخصی موفق شویم.

منبع : مجله حدیث زندگی . 24 مردادو شهریور 1384 ، شماره 24 ، روابط انسانی

            http://www.hawzah.net /fa/Magazine/View/3881/3962/22156